Τι σχέση έχει άραγε η ψευδοεπιστήμη με τα εμβόλια και το σκάνδαλο Novartis; Όλα ξεκινούν από ένα σύνολο θεωριών συνομωσίας [1], οι οποίες εμπλέκουν πολυεθνικές εταιρίες που θέλουν να μας πουλήσουν αναποτελεσματικά εμβόλια, τα οποία είναι περιττά αφού το ανοσοποιητικό ενός βρέφους ενός έτους έχει την ισχύ του Αμερικάνικου Στρατού και μπορεί να κατατροπώσει τον καημένο ιό της ευλογιάς [2]. Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες μέσα στα εμβόλια κρύβονται «ειδικές μη φυσικές ουσίες», οι οποίες προκαλούν αυτισμό, νευρολογικές βλάβες ή καρκίνο [3] ή οι προθέσεις των εταιριών να ελέγξουν το μυαλό μας ή ακόμη και να μας στειρώσουν, σε συνεργασία πάντα με κυβερνήσεις, ώστε να επιφέρουν τη Νέα Τάξη πραγμάτων [4]. Είναι αποδεδειγμένη εξάλλου, η σύνδεση πολιτικών θεωριών συνομωσίας με αντίστοιχες στο τομέα της υγείας [5].
Αντι-εμβολιαστικό κίνημα με ρίζες στον 18ο αιώνα
Ο δισταγμός ή και η άρνηση απέναντι στον εμβολιασμό είναι ιστορικά τόσο παλιοί, όσο και τα εμβόλια. Οι πρώτες αντιδράσεις ξεκίνησαν αμέσως μετά την πρώτη εφαρμογή του πρώτου εμβολιασμού από τον Edward Jenner το 1796. Η επαναστατική, για την εποχή, μέθοδος περιελάμβανε τη χρήση αποξηραμένου πύου από άτομα, τα οποία είχαν προσβληθεί από τον ιό της δαμαλίτιδας (ιό ευλογιάς των βοοειδών), με στόχο την αποφυγή προσβολής από την ανθρώπινη ευλογιά. Η Βρετανική κυβέρνηση σχεδόν άμεσα (1840) υιοθέτησε νομοθεσία υποχρεωτικού εμβολιασμού με στόχο την προστασία του γενικού πληθυσμού.
Γελοιογραφία της εποχής για την αγελαδοποίηση
Η αντιεμβολιαστική Λίγκα του Leicester, ισχυρίστηκε πως η κυβέρνηση θέλει να τους αγελαδοποιήσει και αυτό ο Θεός δεν το επέτρεπε. Κάποιοι άλλοι έλεγαν πως ο εμβολιασμός ήταν αναποτελεσματικός και καθώς οι αρχές της Επιστημονικής Μεθόδου ήταν ακόμα άγνωστες για τους περισσότερους. Ήταν δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ τσαρλατάνου και επιστήμονα. Το σημαντικότερο όμως επιχείρημα πήγαζε από το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής. Η έντονη βιομηχανοποίηση στη Βικτωριανή εποχή έχει δημιουργήσει μία ισχυρή εργατική τάξη, η οποία δειλά-δειλά διεκδικεί τα δικαιώματά της απέναντι στην αριστοκρατία. Οπότε ο εμβολιασμός θεωρήθηκε ένα σημαντικό πεδίο αντιπαράθεσης σχετικά με την επιβολή του κράτους στον πολίτη και το δικαίωμα αυτού στην ελεύθερη επιλογή [6]. Παρόμοια φαινόμενα άρνησης παρατηρήθηκαν και σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, όπως στη Σουηδία που προκάλεσαν 1382 θανάτους στην Στοκχόλμη, από ευλογιά, τα έτη 1873-74 [7] παρότι το κράτος είχε υιοθετήσει τον εμβολιασμό αμέσως. …. διαβάστε εδώ την συνέχεια του άρθρου
